Wydawca treści Wydawca treści

CHARAKTERYSTYKA LASÓW

Lasy Nadleśnictwa Górowo Iławeckie podzielone są na wiele kompleksów, w tym kilka średniej wielkości, rozlokowanych w krajobrazie moren czołowych i dennych ostatniego zlodowacenia. Takie położenie sprawia, że nasze lasy charakteryzują się bogatymi walorami przyrodniczymi.

Nadleśnictwo Górowo Iławeckie położone jest na pograniczu I Bałtyckiej  (część zachodnia) oraz II Mazursko-Podlaskiej (część wschodnia) Krainy Przyrodniczo-Leśnej.

Urozmaicona rzeźba terenu, różna wystawa, wilgotność, zmienność gleby powodują, że w naszych lasach wytwarzają się mikrosiedliska o dużej odmienności przyrodniczej. Tak wielka  zmienność środowiska wiąże się z różnorodnością zasiedlających gatunków roślin i zwierząt, szczególnie interesującą dla przyrodników.
Rzeźba terenu charakteryzuje się przewagą wysoczyzn morenowych o powierzchni pagórkowatej lub falistej, nad którą wznoszą się zespoły form marginalnych lądolodu z licznie wyciętymi, wklęsłymi postaciami rynien subglacjalnych, szlaków wód roztopowych i dolin.

Budowa geomorfologiczna jest bardzo zróżnicowana, a to za sprawą licznych form akumulacji o młodoglacjalnym charakterze pojeziernym, ostatniego zlodowacenia bałtyckiego.

Znaczna część Nadleśnictwa położona jest na równinie sandrowej oraz częściowo na wysoczyźnie polodowcowej zbudowanej głównie z utworów moren dennych i czołowych fazy pomorskiej. Wysoka żyzność tutejszych gleb sprawia, że siedliska lasowe, w tym olesy zajmują 88% powierzchni lasów.

Granice klimatyczne są bardzo wyraźne, podkreślają specyfikę stosunków klimatycznych tego obszaru. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi + 7,5°C, a okresu wegetacyjnego + 12,8°C. Największa ilość opadów przypada na miesiące letnie tj. czerwiec - lipiec i wynosi średnio 70 - 85 mm miesięcznie, natomiast średnia ilość rocznych opadów waha się od 550-650 mm. Okres wegetacyjny trwa około 160 - 190 dni i znacznie różni się w poszczególnych latach, nawet o kilka tygodni. Okres wczesnowiosenny charakteryzuje się częstym niedoborem opadów, co stwarza niekorzystne warunki odnowieniowe zwłaszcza dla rozwoju i wzrostu młodych upraw leśnych.

Znaczne szkody w naszych drzewostanach, w postaci złomów i wywrotów powodują panujące zachodnie wiatry. W 1981 roku na skutek huraganu wywaleniu uległo 900 000 m3 drzew, głownie świerków. Odnowienie obszarów poklęskowych dało w efekcie olbrzymie połacie młodników i zapustów. Obecnie lasy młodsze niż 40-letnie zajmują w nadleśnictwie aż 52% powierzchni.