Rezerwat „Jezioro Martwe"

Rok utworzenia: 1970
Powierzchnia: 17,91 ha
Leśnictwo: Kiwajny

Rezerwat florystyczny „Jezioro Martwe" został utworzony w celu zachowania i ochrony stanowisk maliny moroszki (Rubus chamaemorus), rośliny reliktowej. Obejmuje on śródleśną, zalądowioną nieckę dawnego jeziora dystroficznego. Na środku niecki znajduje się zbiornik wodny o powierzchni 2,61 ha i 4 m głębokości. Wody zbiornika odznaczają się znacznym zakwaszeniem i brunatną barwą ze względu na dużą zawartość humusu. Jezioro otoczone jest dobrze zachowanym, wykształconym na stosunkowo niewielkiej powierzchni, torfowiskiem przejściowym, posiadającym w bezpośrednim otoczeniu jeziora postać płata turzycowo – mszystego i miejscami torfowiskiem wysokim. Jest to typowe trzęsawisko, zbudowane w głównej mierze przez turzyce i torfowce, z niewielkim udziałem innych roślin. Wśród turzyc dominuje turzyca nitkowata, bagienna, dzióbkowata, rzadziej turzyca prosowa, długokłosa, zaostrzona. Ponadto występują tu: żurawina błotna, rosiczka okrągłolistna, wełnianka wąskolistna i pochwowata, bażyna czarna. Malina moroszka na obszarze swojego występowania rośnie w rozproszeniu, nie tworząc większych skupień. Kwitną i owocują jedynie pojedyncze osobniki.

Na hydrogenicznych, zakwaszonych glebach rezerwatu, wytworzonych z torfowisk niskich i przejściowych wykształciły się zespoły leśne: Sphagno girgensohinii Piceetum - borealny bór świerkowy oraz zespół Molino Pinetum - bór trzęślicowo sosnowy. Tutejsze lasy odznaczają się zbliżonym do siebie składem gatunkowym. Na ogół dominuje świerk pospolity, który miejscami ustępuje sośnie zwyczajnej lub brzozie omszonej. W warstwie mszystej zazwyczaj występują torfowce, dużym udziałem w runie odznacza się widłak jałowcowaty, borówka bagienna, siódmaczek leśny, szczawik zajęczy i w rozproszeniu malina moroszka.